W styczniu 2020 napisałam tekst „To będzie dobry rok” i gorąco wierzyłam, że tak będzie. Zafascynowało mnie zestawienie dwóch dwudziestek i stwierdziłam, że to musi być jakiś znak. A znaki na niebie i ziemi już były – katastrofalne pożary w Australii i polityczny ogień wzniecony przez prezydenta Trumpa na Bliskim Wschodzie. Dlatego początek 2020 przywołał do mojej pamięci sienkiewiczowskie otwarcie „Ogniem i mieczem”: … był to dziwny rok, w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia.” Przy moim optymistycznym nastawieniu nawet mi przez myśl nie przeszło, że było to zdanie prorocze.
